The Cockettes + Sexual Distancing
+ Monstera
Bill Weber, David Weissman,
Dimitris Aspropoulos
Vera Chotzoglou
FILM SCREENING
ROMANTSO
17 MAY 2022 - 21:00-23:30
The Cockettes
As the psychedelic San Francisco of the ’60’s began evolving into the gay San Francisco of the ’70’s, The Cockettes, a flamboyant ensemble of hippies (gay men, women, and babies) decked themselves out in gender-bending drag and tons of glitter for a series of legendary midnight musicals at the Palace Theater in North Beach. With titles like “Tinsel Tarts in a Hot Coma” and “Pearls over Shanghai,” these all-singing, all-dancing extravaganzas featured elaborate costumes, rebellious sexuality, and exuberant chaos. In their 2½ year existence, The Cockettes created 20 shows, and were featured in 4 films. They created a unique burst of cultural experimentation and artistic outrageousness that continues to influence the worlds of theater, music, fashion, gay politics and spirituality, and urban club life.
Καθώς το ψυχεδελικό Σαν Φρανσίσκο της δεκαετίας του '60 άρχισε να εξελίσσεται στο ομοφυλόφιλο Σαν Φρανσίσκο της δεκαετίας του '70, οι Cockettes, ένα επιβλητικό γκρουπ απο χίπις (γκέι άντρες, γυναίκες και μωρά) στολίστηκαν με gender-bending drag και τόνους γκλίτερ για μια σειρά από θρυλικά μεταμεσονύχτια μιούζικαλ στο Palace Theatre στο North Beach. Με τίτλους όπως "Tinsel Tarts in a Hot Coma" και "Pearls over Shanghai", αυτές οι μουσικες και χορευτικες extravaganzas συμπεριελαβαν περίτεχνα κοστούμια, επαναστατική σεξουαλικότητα και πληθωρικό χάος. Στα 2½ χρόνια ύπαρξής τους, οι The Cockettes εδωσαν 20 παραστάσεις και συμμετείχαν σε 4 ταινίες. Δημιούργησαν μια μοναδική έκρηξη πολιτιστικού πειραματισμού και καλλιτεχνικής εξωφρενικότητας που συνεχίζει μεχρι τωρα να επηρεάζει τον κόσμο του θεάτρου, της μουσικής, της μόδας, της πολιτικής και πνευματικότητας των ομοφυλοφίλων και της αστικής ζωής των κλαμπ.
Sexual Distancing
Kostas and Andonis are alone and lonely. They have video calls every day and talk about nonsense while acting out all of their repressed needs. They dip into the past, they work out and they make fun of each other while waiting for the covid-19 pandemic to be over.
Ο Κώστας και ο Αντώνης είναι μόνοι και μοναχικοί. Κάνουν βιντεοκλήσεις κάθε μέρα και μιλούν για ανοησίες ενώ εκπληρώνουν όλα τους τα απωθημένα. Βουτάνε στο παρελθόν, γυμνάζονται και κοροϊδεύουν ο ένας τον άλλον περιμένοντας να τελειώσει η πανδημία του Covid-19.
Monstera
Monstera deliciosa; an originally tropical plant, used indoors as an aesthetic, decorative object. In this work, monstera becomes the symbol of our recent internment experience.
A state that deviated us from our familiar course, as if the world was blown away in a delirious drift and derailed, in terms of an unexpected pause. In this narration video, the indoor scenes, eliminate time and connote a state of disarray; inertia bodies, the monstera in an indoor storm, wild animals in captivity, lighting bolts, an orgasm scene, a Luchador getting prepared, an athenian balcony. The strobe lights reveal the party echo, while the narration, focuses in monstera’ s features and care instructions. In this field of desire, reality, struggle, memory and expectation, a whole new perception of existing is emerging.
The accumulated tension, that the state of hold has brought, leads to the persistent bodies’ preparation for wrestling and crash.
An “expedition chronicle”, about this totally new context.
Monstera deliciosa; ένα αρχικά τροπικό φυτό, που χρησιμοποιείται σε εσωτερικούς χώρους ως αισθητικό, διακοσμητικό αντικείμενο. Σε αυτό το φιλμ, η monstera γίνεται το σύμβολο του εγκλεισμού μας.
Μια κατάσταση που μας παρέκκλινε από τη γνώριμη πορεία μας, λες και ο κόσμος παρασύρθηκε σε μια παραληρηματική ολίσθηση και εκτροχιάστηκε, με όρους απρόσμενης παύσης. Σε αυτό το βίντεο αφήγησης, οι εσωτερικές σκηνές εξαλείφουν το χρόνο και υποδηλώνουν μια κατάσταση αταξίας. Σώματα σε αδράνεια, τη monstera σε μια καταιγίδα εσωτερικού χώρου, άγρια ζώα σε αιχμαλωσία, μπουλόνια φωτισμού, μια σκηνή οργασμού, ένας Luchador που ετοιμάζεται, ένα αθηναϊκό μπαλκόνι. Τα strobe lights αποκαλύπτουν την ηχώ του πάρτι, ενώ η αφήγηση εστιάζει στα χαρακτηριστικά και τις οδηγίες φροντίδας της Monstera. Σε αυτό το πεδίο της επιθυμίας, της πραγματικότητας, του αγώνα, της μνήμης και της προσδοκίας, αναδύεται μια εντελώς νέα αντίληψη της ύπαρξης.
Η συσσωρευμένη ένταση, που έχει επιφέρει η κατάσταση κράτησης, οδηγεί στην προετοιμασία των επίμονων σωμάτων για πάλη και συντριβή.
Ένα «χρονικό αποστολής», για αυτό το εντελώς νέο πλαίσιο.
David Weissman, producer/ co-director – is a multi-award winning independent filmmaker whose films have been broadcast domestically and internationally, and have been featured at countless film festivals, including Berlin, Sundance, and Telluride. Weissman was the first recipient in 1990 of the prestigious Sundance Institute/Mark Silverman Fellowship for New Producers, and was a 1992 recipient of the San Francisco Foundation’s James T. Phelan Art Awards in Film. Weissman directed the popular trailer for the 1995 SF International Lesbian and Gay Film Festival featuring Marga Gomez and Lulu in an “I Love Lucy” parody. He recently produced, wrote, and directed “HIV: un-infected does not equal un-affected”, a trailblazing series of eight 30-second AIDS prevention TV spots.
Ο David Weissman, παραγωγός/συν-σκηνοθέτης – είναι ένας πολυβραβευμένος ανεξάρτητος σκηνοθέτης του οποίου οι ταινίες έχουν μεταδοθεί εγχώρια και διεθνώς και έχουν παρουσιαστεί σε αμέτρητα φεστιβάλ κινηματογράφου, όπως το Βερολίνο, το Sundance και το Telluride. Ο Βάισμαν ήταν ο πρώτος παραλήπτης το 1990 του διάσημου Ινστιτούτου Sundance/Mark Silverman Fellowship for New Producers, και ήταν αποδέκτης του 1992 των βραβείων τέχνης James T. Phelan του Ιδρύματος του Σαν Φρανσίσκο στον κινηματογράφο. Ο Weissman σκηνοθέτησε το δημοφιλές τρέιλερ για το SF International Lesbian and Gay Film Festival το 1995 με τη Marga Gomez και τη Lulu σε μια παρωδία "I Love Lucy". Πρόσφατα παρήγαγε, έγραψε και σκηνοθέτησε το «HIV: un-infected is not equal-unffected», μια πρωτοποριακή σειρά οκτώ τηλεοπτικών σποτ 30 δευτερολέπτων για την πρόληψη του AIDS.
Bill Weber, editor/co-director – has been a video editor for over twenty years editing innovative commercials, music videos, special effects and a variety of long form projects for film and television. He recently retired as Vice President/Director of Editorial at Western Images, a high end post-production house in San Francisco, to work on THE COCKETTES. Weber’s recent commercial work includes work for Pepsi, Coke, Ford, and AT&T . His music video work includes Alanis Morrisette, Sting, The Grateful Dead and The Cars. Mr. Weber also has a long history of psychedelic drag.
Ο Bill Weber, μοντέρ/συν-σκηνοθέτης – είναι μοντερ για πάνω από είκοσι χρόνια, επιμελώντας καινοτόμες διαφημίσεις, μουσικά βίντεο, ειδικά εφέ και μια ποικιλία έργων μεγάλης διάρκειας για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Πρόσφατα συνταξιοδοτήθηκε ως Αντιπρόεδρος/Διευθυντής Σύνταξης στο Western Images, έναν οίκο μεταπαραγωγής υψηλής ποιότητας στο Σαν Φρανσίσκο, για να δουλέψει στο THE COCKETTES. Η πρόσφατη εμπορική δουλειά του Weber περιλαμβάνει δουλειά για την Pepsi, την Coke, τη Ford και την AT&T. Τα μουσικά του βίντεο περιλαμβάνουν δουλειες για τους Alanis Morrisette, Sting, The Grateful Dead και The Cars. Ο κ. Weber έχει επίσης μακρά ιστορία ψυχεδελικού drag.
Dimitris Asproloupos was born in 1983 on a small island in Greece. While studying computer science he started working as a film critic and editor in chief in a film website. He is a self taught filmmaker and has directed a short film called Resolution and music videos for independent artists.
Ο Δημήτρης Ασπρολούπος γεννήθηκε το 1983 σε ένα μικρό νησί της Ελλάδας. Ενώ σπούδαζε πληροφορική άρχισε να εργάζεται ως κριτικός κινηματογράφου και αρχισυντάκτης σε μια ιστοσελίδα κινηματογράφου. Είναι αυτοδίδακτος σκηνοθέτης και έχει σκηνοθετήσει μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο Resolution και μουσικά βίντεο για ανεξάρτητους καλλιτέχνες.
https://www.imdb.com/title/tt15179778/
Vera Chotzoglou is a Visual artist & cinematographer
They was awarded with audience award for the shortfilm S W E A T at 22th Thessaloniki International GLAD Film Festival (2021) , SNF Artist Fellowship Award ARTWORKS by Stavros Niarchos Foundation (2019) and audience award for the short film Munich almost killed me 1⁄2” at 2th Piraeus Film Festival in Athens(2018)
Vera Chotzoglou lives and works between Athens and Berlin
Η Βέρα Χοτζόγλου είναι εικαστικός και διευθυντής φωτογραφίας. Εχει Βραβεύεί με βραβείο κοινού για τη μικρού μήκους ταινία S W E A T στο 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης GLAD (2021), SNF Artist Fellowship Award ARTTWORKS από το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (2019) και βραβείο κοινού για την ταινία μικρού μήκους Μόναχο σχεδόν με σκότωσε 1⁄2” στο 2ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Πειραιά στην Αθήνα (2018)
Ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Βερολίνου.
www.verachotzoglou.com /
